MAHKEMESİ : Adana 2. Asliye Ticaret MahkemesiTARİHİ : 15/11/2012NUMARASI : 2010/391-2012/315Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davacı ve davalı T.. A.O. tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın davalı T.. Yer Hizmetleri A.Ş. yönünden pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davalı T.. A.O. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı T.. A.O. tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı şirketler tarafından, Adana'da düzenleyecekleri meslek içi eğitim programında, eğitimlerin düzenleneceği mekan olarak müvekkili şirketin tercih edildiğini, bu kapsamda yapılan görüşmeler sonucu toplam 214 saatlik elektronik donanımlı sınıf kiralama hizmeti verildiğini, eğitimin hemen sonrasında davalı şirketlerle yapılan görüşmelerde hizmet bedeli olan 18.869,56 TL 'nin T.. Yer Hizmetleri A.Ş.'ye fatura edildiğini, ancak T.. Yer Hizmetleri A.Ş.'nin iade faturası düzenleyerek, T.. A.O.'na fatura edilmesini ve ödemenin T.. A.O. tarafından yapılacağının belirtildiğini, T.. yetkililerinin talep ettikleri indirimin yapılarak 18.000,00 TL tutarındaki faturanın T.. A.O.'na tebliğ edildiğini, T.. A.O. yetkililerinin kiralama sözleşmesini talep ettiğini, fakat kiralamanın sözlü anlaşmaya dayandığının bildirildiğini, yazılı ve sözlü tüm görüşmelerin tamamına uygun hareket etmelerine rağmen T.. A.O.'nun faturayı noter kanalı ile iade ettiğini, faturada tutar uyuşmazlığının gerekçe gösterildiğini belirterek 18.000,00 TL alacaklarının tahakkuk tarihinden itibaren işletilecek ticari avans faizi ile birlikte, müştereken ve müteselsilen davalılarca ödenmesine karar verilmesini istemiştir. Davalı T.. A.Ş vekili; davalı T.. A.O.'nın yer hizmetlerini yaptıklarını,davacı ile aralarında anlaşma olmadığını belirterek davanın reddini, davalı T.. A.O. vekili; arada yazılı sözleşme olmadığını, talep edilen günlük tutarın emsallere göre fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Dosyada mevcut davalılar arasında yapılan 07.04.2010 tarihli yazışmanın incelenmesinden; davalı T.. Yer Hizmetleri A.Ş.nin diğer davalıya hitaben davacıdan sınıf kiralama hizmeti alındığı ve bedeli olan 18.000 TL nin T.. A.O. tarafından ödenmesi doğrultusunda yazı yazdığı anlaşılmıştır.Davacı ile davalılar arasında yazılı kira sözleşmesi bulunmamaktadır. Davacı, davalılardan T.. Yer Hizmetleri A.Ş.nin de kiracı olduğunu iddia etmektedir. Kural olarak kira ilişkisinin varlığını ve aylık kira bedelinin ne kadar olduğunu ödeme şekli ve zamanını ispat külfeti davacıya, davalı tarafından kabul edilen kira bedelinin ödendiğinin ispat külfeti ise davalıya düşer. Davacının talep ettiği kira miktarına göre HMK.nun 200. maddesi hükmü uyarınca davacı kira ilişkisinin varlığını ve kira bedelini yazılı belge ile kanıtlamak zorundadır. Davacı, davalılardan T.. Yer Hizmetleri A.Ş' nin kiracı olduğunu, davalılardan Türk Hava Yolları A.O. dan talep ettiği 40 günlük kira bedelinin 18.869 TL olduğunu yazılı belge ile ispat edememiştir. Davacı delilleri arasında yemin deliline de dayandığına göre mahkemece yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda, davalı TGS Yer Hizmetleri A.Ş' nin kiracılığı konusunda, diğer davalı T.. A.O. Yönünden kira bedelinin miktarı konusunda davacıya yemin teklif etme hakkı bulunduğu hatırlatılarak sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 23/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.