MAHKEMESİ : Düzce 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 06/03/2014NUMARASI : 2013/474-2014/198Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracılığın tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin Düzce Üniversitesi bünyesinde Tıp Fakültesine ait sosyal tesisin kantin-kafeterya kısmının 16/03/2009 tarihinden başlayarak her yıl yenilenen kira sözleşmeleri ile kiracısı olduğunu, 22/03/2012 tarihli kira sözleşmesinin süre bitiminde davalı tarafça yenilenmediğini ve davalı kurumun talebi ve Düzce Valiliğinin 30.05.2013 tarihli kararı ile tecevüzün menine karar verildiğini, neticede dava konusu yerin zorla boşaltıldığını, davacının kira sözleşmesinin bitmesine dayanarak kiracıyı tahliye etmesinin yasaya aykırı olduğunu belirterek müvekkilinin kiracılığının tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili ise; husumet itirazı olduğunu, davanın görevsiz mahkemede açıldığını, hastane içindeki kantin ile ek bina içindeki kantin ve otoparkın bir bütün olarak kiraya verildiğini, dava konu yerin boşaldıktan sonra yeniden ihaleye çıkarıldığını ve bir başka şirketin söz konusu yerleri işletmeye başladığını, dosyadan verilecek kabul kararının uygulama şansının kalmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.Davada dayanılan ve hükme esas alınan 22.03.2012 tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesine göre kiralananın 2886 Sayılı Yasa hükümlerine göre kiraya verildiği anlaşılmaktadır. 2886 Sayılı Yasa’nın 75. maddesi hükmünden ancak Hazine, Özel İdareler, Vakıflar Genel Müdürlüğü ve Belediyeler yararlanır. Adı geçen bu kurumlar yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarının süre bitimi nedeniyle boşaltılmasını 2886 Sayılı Yasa’nın 75. maddesine göre mülki amirden isteyebilecekleri gibi, 6570 Sayılı Yasa’nın 12. maddesine dayanarak süre bitimi nedeniyle fuzuli şagil durumuna düşen kiracının Sulh Hukuk Mahkemesi’ne başvurarak tahliyesini de isteyebilirler. Diğer kamu kuruluşları taşınmazlarını 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya vermiş olsalar bile anılan Yasa’nın 75. maddesine dayanarak kiralananın tahliyesini sağlayamazlar. Hazine ve diğer kamu kuruluşlarına ait taşınmazlar 6570 Sayılı Yasa kapsamında ise yazılı tahliye taahhüdü nedeniyle tahliye dışında süre bitimi nedeniyle tahliye edilemezler.Somut olaya gelince; Davacı D.. K.. ve T.. V.. ile davalı D.. Ü.. R.. arasında akdedilen kira sözleşmesine tabi taşınmazı, Rektörlüğün 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesine göre tahliye yetkisi olmadığından uyuşmazlıkta 2886 Sayılı Yasa hükümleri uygulanmaz. Mahkemece davanın 6098 Sayılı Yasa hükümleri çerçevesinde çözümlenerek kiracılığın tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.