Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1105 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 256 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İzmir 7. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 21/11/2013NUMARASI : 2013/473-2013/680İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı alacaklı tarafından, davalı borçlu hakkında, kira parasının tahsili amacıyla icra takibine, davalı borçlunun vaki itirazı üzerine, davacı alacaklı, icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve %20 icra inkar tazminatı isteminde bulunmuştur. Mahkemece itirazın kaldırılmasına ve asıl alacağın %20'si olan 5.700,00 TL inkar tazminatına karar verilmiş olup, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1- Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 01.02.2009 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli yazılı kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede aylık kira 4.500,00 TL olup, her ay başı peşin ödeneceği kararlaştırılmıştır. Davacı tarafından 12.09.2012 tarihinde başlatılan icra takibinde ödenmeyen 2012 yılı 5-6-7-8-9.ayların kira parası olarak 28.500,00 TL'nın tahsili istenilmiştir. Mahkemece her ne kadar takibe konu miktarın tamamı üzerinden itirazın kaldırılmasına ve bu miktar üzerinden icra inkar tazminatına hükmedilmiş ise de, dosyaya sunulan ödeme belgesinin incelenmesinden, dava tarihi olan 26.07.2013 tarihinden önce, 08.05.2013 tarihinde 2.360,00 TL ödeme yapılmış olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece dava tarihinden önce yapılmış olan bu ödeme miktarı mahsup edildikten sonra kalan kısım üzerinden itirazın kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken, bu husus gözetilmeden yazılı şekilde alacağın tamamı üzerinden itirazın kaldırılarak icra inkar tazminatına karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.