MAHKEMESİ : Isparta 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 31/10/2013NUMARASI : 2013/745-2013/944Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş ancak, davanın niteliği itibari ile duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracılık sıfatının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde davalı Belediyeye ait olan otopark alanını 12.09.2012 tarihli sözleşme ile kiraladığını, davalı belediyenin davaya konu taşınmazdan tahliyesini istediğini, ihale şartnamesi 23. maddesi uyarınca kira sözleşmesinin uzadığını, müvekkilinin kiracı olduğunun tespiti ile haksız muarazanın önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davanın reddini savunmuş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. 2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülki amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştürBu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasa, süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağını hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca taraflar arasında usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil olarak kabul etmek gerekir.Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazların kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin TBK.nın Konut ve Çatılı İşyeri Kiraları ya da Genel Hükümlerine tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülki amirden tahliyesini isteyebilirler.Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.Olayımıza gelince; davalı Isparta Belediyesine ait otoparkın 12.09.2012 başlangıç ve bir yıl süreli sözleşme ile davacıya kiraya verildiği anlaşılmaktadır. İhale şartnamesi 23. maddesinde; “kontrat süresinin sona ermesinden bir ay önce belediye yazılı ihtarda bulunarak kira sözleşmesini sözleşme sonunda feshe yetkilidir.” şeklinde düzenleme bulunmaktadır. Davalı belediye 12.08.2013 keşide tarihli ihtarname ile davacı kiracının 11.09.2013 tarihinde taşınmazı tahliye etmesini talep etmiştir. İhtarname davacı kiracıya 14.08.2013 tarihinde tebliğ edilmiştir.Mahkemece 2886 sayılı yasa uyarınca kira sözleşmesinin sözleşmede belirtilen süre ile sınırlı olduğu, sözleşmenin kendiliğinden yenilenmesinin mümkün olmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de, davaya konu yer 2886 sayılı yasaya göre kiraya verilmiş olup, anılan kanunun 75/3.maddesine göre süre bitiminde işgalin devam etmesi halinde sözleşmede hüküm varsa ona göre hareket edileceği, aksi halde ecrimisil alınacağının düzenlenmesi karşısında şartnamenin 23. maddesi uyarınca sözleşme süresinin sonu olan 12.09.2013 tarihinden bir ay önce davacı kiracıya ihtarname tebliğ edilmediğinden sözleşmenin bir yıl süre ile uzadığının kabulü gerekir. Bu nedenle dava tarihi itibariyle kiracılığın tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.