Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10011 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 6249 - Esas Yıl 2007





Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı çeyiz bedeli alacak davasına dair karar davacı-davalılardan Salih tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, eşya iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın her iki davalı yönünden kısmen kabulüne,davalı Hüseyin yönünden reddine karar verilmesi üzerine hüküm davalı Salih ve davacı tarafından temyiz edilmiştir.1- Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davalı Salih 'un temyiz itirazlarına gelince; Davada dayanılan ve hükme esas alınan 5.12.2003 tarihli "çeyiz senedidir" başlıklı çeyiz olarak verilen eşyalara ilişkin senedi imzalayan Hüseyin ve Salih senede kefil olarak imza atmıştır. Bu kefalet Borçlar Kanunu'nun 483. maddesinde belirtilen adi kefalet niteliğindedir. Aynı kanunun 484. maddesine göre de kefaletin geçerli olabilmesi için yazılı olması ve belli bir miktarı içermesi şarttır. BK. 486. maddesi hükmü uyarınca, doğrudan adi kefile başvurulabilmesi için kefalet sözleşmesinden sonra borçlunun iflas etmesi veya hakkında takibat icra olunup da, alacaklının hatası olmaksızın, semeresiz kalması, yahut borçlu aleyhinde Türkiye'de takibat icrasının imkansız hale gelmesi ile mümkündür. Bu nedenle davacı, öncelikle asıl borçlu Dede 'dan senetten doğan alacağına ilişkin talepte bulunmadan veya hakkında başlatılan takip sonuçsuz kalmadan asıl borçlu Dede ile birlikte kefil Hüseyin ve Salih hakkında da dava açtığından adi kefil Salih hakkındaki davanın reddine karar vermek gerekirken bu husus gözardı edilerek yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ : Yukarda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Salih yönünden temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27.9.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.