Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9494 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5802 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Zimmet, resmi belgede sahtecilikHÜKÜM : Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan beraat, sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması, sanıklar ... ve ... hakkında zimmet suçundan mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi; CMK'nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma talebinin kabulüne, sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın ise CMK'nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizinin mümkün bulunmadığı, aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek temyiz istemlerinin itiraz mahiyetinde kabul edilerek merciince değerlendirilip karar verilmesi gerektiğinden incelemenin sanıklar ... ve ... haklarında zimmet suçundan kurulan hükümlere yönelik katılanlar vekilleri ve sanıklar müdafiin temyizi ile sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik katılan kooperatif vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde; Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan kooperatif vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde ise; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık ... hakkında TCK'nın 37/1, 247/1, 247/2, 43, 62. maddelerinin uygulanması sonucunda 7 yıl 9 ay 22 gün hapis cezası yerine 6 yıl 21 ay 22 gün hapis cezasına, sanık ... hakkında ise TCK'nın 247/1, 247/2, 39/2-c, 43, 62. maddelerinin uygulanması neticesinde 3 yıl 10 ay 25 gün hapis yerine 2 yıl 22 ay 25 gün hapis cezasına hükmolunmak suretiyle adı geçen sanıklar haklarında eksik ceza tayin edilmesi, Kanuna aykırı, sanıklar müdafiileri ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının ... hakkında A bendinin 3 nolu alt bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine ''Sanık tarafından bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı suç birden fazla kez işlendiğinden cezasında 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi uyarınca takdiren 1/4 oranında artırım yapılarak 8 YIL 16 AY 15 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,'' ve 4 nolu alt bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine ''Sanığın yargılama sürecindeki davranışları lehine takdiri hafifletici sebep kabul edilerek hükmedilen cezadan 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın neticeten 7 YIL 9 AY 22 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,'' ibarelerinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasının ... hakkındaki B bendinin 5 nolu alt bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine ''Sanığın yargılama sürecindeki davranışları lehine takdiri hafifletici sebep kabul edilerek hükmedilen cezadan 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın neticeten 3 YIL 10 AY 25 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.