Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 932 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14279 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 5 - 2012/141069MAHKEMESİ : Tarsus 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 20/02/2012NUMARASI : 2011/23 Esas, 2012/176 KararSUÇ : Tefecilik Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanıkların telefon, kontör satışı yapılan iş yerinde başkalarına ait 54 adet kredi kartı ve değişik bankalara ait 10 adet pos cihazının bulunması, tanıklardan C.. Ş.., H.. B.., M.. A.., E.. C.., R.. Ü.. ve M.. Ö..'in soruşturma evresinde kollukta alınan ilk ifadelerinde genel olarak, sanıkların iş yerinde ele geçirilen kredi kartlarını, borçlarının sanıklar tarafından komisyon veya bir bedel karşılığında ödenmesi için bıraktıklarını beyan etmeleri, E.. C..'ın yargılama aşamasında da aynı şekilde anlatımda bulunması, soruşturma aşamasında alınan 04/11/2010 tarihli bilirkişi raporunda pos cihazı sahiplerine haksız kazanç sağlandığının belirtilmesi, aramada elde edilen defterdeki notlarda net kazanç miktarlarının yer alması karşısında sanıkların işyerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendilerine para ihtiyacı nedeniyle başvuran kişilere ait kredi kartları ile pos cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alış veriş tutarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak ödeme ya da komisyonu verdiği paranın üzerine ilave ederek kendisine başvuran kişinin kredi kartından çekmesi biçiminde eylemler gerçekleştirilmesi ve bankaya komisyon ödememeleri veya kredi kartı sahiplerinden aldıkları komisyon miktarından az ödemeleri halinde, eylemlerin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, sanıkların işyerinde pos cihazı bulunan bankalardan veya Bankalar Arası Kart Merkezi'nden suç tarihlerine göre pos cihazlarından yapılan alış verişler karşılığında komisyon ödeyip ödemedikleri ve ödemişlerse miktarlarının sorulmasından, sanıkların bağlı bulundukları Vergi Dairesi Müdürlüklerinden vergi beyannameleri getirtilerek dosya arasına konulmasından ve pos cihazlarını kullanarak tefecilik yapıp yapmadıkları hususunda kolluk aracılığıyla araştırma yaptırılmasından sonra sonucuna göre gerektiğinde bilirkişiden ek rapor alınarak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde beraet kararları verilmesi, Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 28/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.