Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9056 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4151 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : TefecilikHÜKÜM : Beraetİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Vergi denetmeni raporu ve soruşturma evresinde ilgili denetmen tarafından beyanları alınan tanıklar, ... ve ...'ın anlatımlarıyla, görünürde kuyumculuk ve kontör satışı işi yapan ancak yaptığı alımları faturayla belgelendiremeyen sanığın gerçekte herhangi bir ticari faaliyette bulunmaksızın bankalardan temin ettiği POS cihazları vasıtasıyla bankalara kredi kartı borcu bulunan tanıkların borçlarını kapatarak onlara %2 ile %2,5 arasında değişen komisyon oranlarıyla nakit para vermek suretiyle zincirleme biçimde tefecilik suçunu işlediği sübuta eren olayda, temyiz aşamasında dosyaya sunulan ... 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2012 gün, 2011/130 esas, 2012/616 karar sayılı ilamına göre 2008 yılı içinde aynı biçimde işlendiği anlaşılan tefecilik fiilinden dolayı sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi ve temyize konu dosyadaki iddianame tarihinin de 25/05/2011 olması karşısında, ilgili dosyanın aslının veya onaylı bir örneğinin getirtilmesini müteakip eylem-iddianame tarihlerine göre mükerrer dava olup olmadığı, sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanma durumunun bulunup bulunmadığının araştırılması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanma şartları oluştuğu takdirde; sanığa verilecek cezadan 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi uyarınca arttırım yapıldıktan sonra kesinleşen dosyada verilen cezanın bu cezadan mahsup edilmesi gerektiği halde eksik inceleme ile delillerin takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.