Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8941 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3659 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : TefecilikHÜKÜM : BeraetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi; Sanıktan kazanç karşılığı ödünç para aldığı belirtilen müştekiler ... ve ...'in suçun zarar göreni olarak CMK'nın 260/1. maddesine göre kanun yoluna başvurma haklarının bulunması ve hükümlerin ... tarafından 19/10/2010, ... tarafından ise 26/10/2010 havale tarihli dilekçeler ile temyiz edilmesi karşısında, Mahkemece 15/06/2010 tarihli celsede verilen ve usul ve yasaya uygun bulunmayan katılma isteminin reddine ilişkin kararın 5271 sayılı CMK'nın 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince kaldırılmasına ve katılma taleplerinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraet hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekili ve katılanların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kardeş olan katılanların tüm aşamalardaki ısrarl?? anlatımlarına göre, sanıktan yıllık % 48 faiz karşılığında 20.000 TL ödünç para aldıklarının anlaşılması, sanık ile katılanlar arasında herhangi bir ticari ilişki bulunmamasına rağmen ödünç olarak verilen para miktarları fazla olması, ödünç verilen para karşılığında katılanlardan 50.000 TL bedelli senet ve 2 adet işyeri tapusunun alınması, yine aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paraların karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması ve özellikle sanığın da kabul ettiği 25/02/2008 tarihli kira kontratının hususi şartlar sayfasının sonuç bölümünden de anlaşılacağı üzere sanığın kazanç karşılığı ödünç para verdiği ve yüklenen tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraet kararı verilmesi,Kanuna aykırı, katılan ... vekili ve katılanların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.