Tebliğname No : 5 - 2012/219636MAHKEMESİ : Iğdır Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/04/2012NUMARASI : 2009/205 Esas, 2012/73 KararSuç : Zimmet, sahtecilik (iki kez), görevi kötüye kullanma (iki kez), irtikap, dolandırıcılıkMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Suç tarihlerinde Tarım Kredi Kooperatifinde birinci derecede imza yetkili müdür olarak görev yapan sanığın, annesi S. B.. adına 12/11/2007 tarihinde 20.608,24 TL.lik kimyevi gübre kredisi kullandığı ve usulsüz olarak gerçekleştirdiği mahsup işlemleri ve gerçeğe aykırı olarak düzenlediği Hazine talep tabloları ile bu borcu hazineden alacaklar hesabına aktararak borcu sıfırladığı, benzer işlemleri ortak M.. P.. için de gerçekleştirerek 4.313,41 TL tutarındaki kredi borcunu usulsüz olarak hazine hesaplarına aktardığı, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünce yatırılan gübre bedeli olan 962 TL'yi bankadan çekerek kayıtlara intikal ettirmediği ve 331.90 nolu emanet hesabında bakiyesi bulunan 18 ortağın 6.811,26 lirasını, borcu olan başkaca 11 ortağın hesabına geçirerek belirtilen paraları kendisine veya başkasına mal edindirmek suretiyle teselsülen nitelikli zimmet ve sahtecilik suçlarını işlediği anlaşılmasına rağmen suç niteliğinde yanılgıya düşülerek eylemlerinin ayrı ayrı görevi kötüye kullanma, zimmet ve sahtecilik olarak kabulüyle yazılı şekilde hükümler kurulması,1581 sayılı Tarım Kredi Kooperatifleri Kanununun 20, Anasözleşmenin 47 ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 62. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde yönetim kurulu üyeleri ve kooperatif memurlarının suç teşkil eden fiil ve hareketlerinden, özellikle kooperatifin para ve malları, bilanço, tutanak, rapor ve başka evrak, defter ve belgeleri üzerinde işledikleri suçlardan dolayı kamu görevlisi gibi cezalandırılacakları dolayısıyla yönetim kurulu üyeleri ve memurlarının irtikap suçunun faili olamayacakları nazara alındığında 703 sayılı Iğdır Tarım Kredi Kooperatifinin müdürü olan sanığın Kooperatif ortağı F.. Y..’ın borcu kalmadığını bilmesine rağmen ortağın kardeşi İ. Y..’ı arayarak 471,70 TL borcu bulunduğunu belirtip bu parayı adı geçenden alarak mal edinmesi ve sahte belgelerle bunu gizlemeye çalışması eylemlerinin kamu kurumunu aracı kılmak suretiyle dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını oluşturacağı gözetilmeden ikna suretiyle irtikap ve sahtecilik suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi,Kabule göre de;Suç tarihindeki ekonomik koşullar ve paranın satın alma gücüne göre sanığın zimmetine geçirdiği kabul edilen 962,00 TL.nın az olduğu kabul edilerek, tayin olunan cezadan 5237 sayılı TCK'nın 249. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,Hükümden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 86. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK'nın 250/4. maddesinde suç konusunun değeri ve mağdurun ekonomik durumuna göre cezada indirim öngörülmesi karşısında, mahkemesince irtikap suçundan kurulan hükümde yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Suçu 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesinde belirtilen yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında 53/5. maddesinin uygulanmaması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.