MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Rüşvet vermeye teşebbüsHÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet, hükümlüler ... ve ... hakkında ise uyarlama yapılmasına yer olmadığınaMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;3628 sayılı Yasanın 17 ve 18. maddelerine göre Hazinenin rüşvet suçunun zarar göreni olması sebebiyle davaya katılma ve Ceza Muhakemesi Kanununun mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağına sahip bulunduğu gözetilerek CMK'nın 237/2 ve 260. maddeleri uyarınca bu suçtan açılan kamu davasına katılan olarak KABULÜNE, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun Dairemizce de benimsenen 17/05/2011 gün ve 2011/3-66-2011/96 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, 01/06/2005 tarihinden sonra kesinleşen hükümlerin, gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasına konu edilmeleri durumunda, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolu 5275 sayılı Yasanın 101/3. madde-fıkrası uyarınca itiraz olup temyizi mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, CMK'nın 264. maddesi gereğince bu karara yönelik hükümlüler ... ve...'in temyiz talebi itiraz mahiyetinde görülerek mahallinde merciince bir karar verilmesi gerektiği ve Hazinenin yargılama aşamasında kendisini vekille temsil ettirmemiş olması nedeniyle lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin mümkün olmadığı nazara alınarak, incelemenin katılan Hazine vekili ve sanık ...'nin temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı TCK'nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararın infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK'nın 55/1. maddesi uyarınca müsaderesi gerektiği gözetilmeden aynı Kanunun 54/1. maddesine göre müsaderesine karar verilmesi,Kanuna aykırı, sanığın ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümde yer alan müsadere maddesinin "55/1" olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.