Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6570 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 6098 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : TefecilikHÜKÜM : BeraatMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; soruşturma aşamasında alınan tanık beyanları, icra takip dosyası, vergi inceleme raporu, kolluk araştırması ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın birden fazla kişiye farklı zamanlarda kazanç elde etmek için ödünç para verdiğinin sübuta erdiği ve yüklenen zincirleme tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.