Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5978 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15872 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 3 - 2012/226531MAHKEMESİ : İstanbul 41. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/10/2011 asıl karar, 06/08/2012 ek kararNUMARASI : 2010/23 Esas, 2011/735 KararSUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, görevli memura hakaret, kasten yaralama İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık S.. C.. hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından tayin olunan adli para cezalarının miktarına göre 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca, kesin olan hükümlerin temyizi olanaklı bulunmaması ve yasal süresinden sonra temyiz edilmesi karşısında gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar usul ve yasaya uygun bulunduğundan ONANMASINA,Sanık A.. U.. hakkında hakaret ve sanık Y.. B.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde; Direnme fiilini birden fazla kişi ile birlikte ve birden fazla kamu görevlisine karşı işlemesine karşın sanık Yılmaz hakkında TCK'nın 265/3, 43/2. maddelerinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, Sanıklar A.. U.. ve HA.. U.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;Her bir sanığın diğer sanıklarla birlikte, polis memurlarının görevini yapmasını engellemek amacıyla TCK'nın 86/2. maddesinde belirtilen nitelikte kasten yaraladığı ve bu eylemin görevi yaptırmamak için direnme suçunun cebir unsurunu oluşturduğu gözetilmeden, direnme suçu yerine kasten yaralama suçundan yazılı şekilde hükümler kurulması,Mükerrir olan sanık Hakan hakkında TCK'nın 58/6-7. maddesinin uygulanmaması,Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.