Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4302 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1421 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 5 - 2008/190515MAHKEMESİ : Sincan 2. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/03/2008NUMARASI : 2007/200 Esas, 2008/62 KararSuç : ZimmetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:TCDD 2. Bölge Müdürlüğü S.. Gar şefi olan ve toplanan hasılatları teslim alarak kurum hesabına yatırma görevi bulunan sanığın 14/06/2006-20/07/2006 tarihleri arasında günlük yatması gereken paraları bankaya yatırmayarak 35.546,85 TL'yi uhdesinde bulundurduğu, bu hususun 20/07/2006 tarihinde ticaret kontrolörleri tarafından yapılan denetleme sırasında kasa sayımı sonucu tespit edildiği ve 24/07/2006 tarihinde teftiş kurulu tarafından görevlendirilen müfettiş tarafından olayın soruşturulmaya başlandığı, müfettişe üzerinde gözüken miktarı borçlarını ödemek için kullandığını ve iade edeceğini belirten sanığın bu parayı 28/07/2006 tarihinde kurum hesabına yatırdığı, kontrolör ve müfettiş olaya el koymasına rağmen sanığın parayı hemen ikame edemeyip, bir hafta kadar sonra iadeyi gerçekleştirmesi olgusunun sanığın suç kastının kullanma zimmeti olduğunu değil, soruşturmadan önce etkin pişmanlıkta bulunduğunu gösterdiği ve dosya kapsamı ile mevcut deliller karşısında sanığın 5237 sayılı TCK’nın 247/1. maddesinde belirtilen zimmet suçunu işlediği, ancak müdafiin yargılama sırasında sanığın alkol sorunu olduğunu belirterek buna dair “alkol kullanımına bağlı bağımlılık sendromu” tanısını içeren rapor sunup, cezai ehliyetinin tespitini istediği nazara alınarak, öncelikle sanığın suç tarihinde 5237 sayılı TCK'nın 32. maddesi kapsamında işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılamasına engel veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini önemli derecede azaltacak bir akıl hastalığına düçar olup olmadığının yöntemince raporla saptanarak sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken eksik tahkikatla ve yoruma dayanan bilirkişi raporuna itibar edilerek beraet hükmü tesisi, Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.