Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4287 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3792 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Nitelikli zimmetHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi:Suçtan zarar gören ve kovuşturma aşamasında duruşmadan haberdar edilmeyen Hazine vekilinin temyiz iradesi içermeyen katılma talebinin 3628 sayılı Kanunun 17 ve 18. maddeleri ile CMK'nın 237/2 ve 260. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;... Şubesinde gişe memuru olarak görev yapan sanığın, sahibinin ölmesi sebebiyle iptal edilmek üzere verilen ...Bank kartını güncelleyerek... tarafından yatırılan 2.014,00 TL tutarındaki birikmiş emekli maaşını 25/11/2011 tarihinde çekerek kendi posta hesabına yatırmak ve sonradan yatan 670,00 TL'yi de 07/01/2012 tarihinde ...'den çekerek mal edinmek şeklindeki eylemlerinin TCK'nın 245. maddesinde düzenlenen zincirleme banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu oluşturduğu gözetilmeden yanılgılı hukuki değerlendirme ile eylemlerin kül halinde nitelikli zimmet suçu kabul edilerek ceza tayin edilmesi,Kabule göre de; Suç tarihinde ekonomik koşullar ve paranın satın alma gücü nazara alındığında, zimmete geçirildiği kabul edilen paranın değerinin azlığı nedeniyle TCK'nın 249. maddesi uyarınca cezadan indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,TCK'nın 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sürenin cezanın yarısından az olarak belirlenmesi,Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 27/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.