Tebliğname No : 5 - 2012/159580MAHKEMESİ : Bayındır Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 30/12/2011NUMARASI : 2010/200 Esas, 2011/553 KararSUÇ : Tefecilik Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dairemizce benimsenen Yargıtay CGK'nın 20/10/2009 tarih, 2009/11-89-243 sayılı Kararı nazara alındığında sanık K.. E.. hakkında mahkumiyet dışında bir karar verildiği, diğer delillere göre de beraet kararının doğru olduğu ve sorgusu yapılmadan duruşmanın bitirilmesinin CMK'nın 193/2. maddesine uygun olduğu anlaşılmakla delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle bu sanık hakkında verilen beraet hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,Sanık E.. E.. hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde ise;Sanığın suçu sürdürmedeki ısrarlı tutumu ve suçun işlenme süresi göz önüne alınarak zincirleme suç nedeniyle yapılacak arttırımın hak ve nesafete uygun bir şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerekirken, eylemler ile orantılı olmayacak şekilde TCK'nın 43/1. maddesi uyarınca asgari hadden arttırım yapılmak suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,Sanık Y.. E.. hakkında tefecilik suçundan kurulan beraet hükmünün temyiz incelemesinde; Müşteki F.. A..'ın aşamalardaki tutarlı anlatımları, 19/08/2010 tarihli emniyet araştırma tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın bu kişiye kazanç elde etmek amacıyla ödünç para vermek suretiyle tefecilik suçunu işlediği gözetilmeden mahkumiyeti yerine dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle ve yanılgılı değerlendirme sonucu beraet kararı verilmesi,Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.