MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanmaHÜKÜM : MahkumiyetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık hakkında zimmet suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;Zimmetin açığa çıkmamasını sağlamaya yönelik hileli davranışlarla işlenen ve tanık beyanlarıyla mahiyeti ve miktarı ortaya çıkarılabilen eylemlerin zincirleme nitelikli zimmet suçunu oluşturacağı gözetilmeden dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle zincirleme basit zimmet suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması ve tayin olunan hapis cezasının yarısından az olacak şekilde TCK'nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, TCK'nın 53/5 maddesinin tatbiki sırasında "hapis cezasının tamamen infazından" yerine "adli para cezasının tamamının infazından" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK'nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,Sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise;30/05/2005 tarihli 7.150,00 TL imzasız harcama belgesi düzenleyerek bunları gider olarak kaydetme eylemi nedeniyle sanığın görevi kötüye kullanma suçundan ayrıca mahkumiyetine karar verilmişse de; zincirleme zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilen sanığın bu eyleminin de zimmet suçu kapsamında kaldığı anlaşıldığından, TCK'nın 257. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.