Evli olan Mürüvet'in ırzına geçmeye eksik teşebbüs etmekten ve gündüzün konut dokunulmazlığını bozmaktan sanık Ahmet'in yapılan yargılaması sonunda; ırza geçmeye teşebbüs eylemi sarkıntılık olarak nitelendirildiğinden TCK.nun 421/2, 193/1, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince 6 ay hapis, 300.000 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine dair (Uşak Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.5.1998 gün ve 1998/85 Esas, 1998/91 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi müdahil ile sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre yerinde görülmeyen sanık vekilinin temyiz itirazları ile müdahil vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;1- Sanığın müdahil Mürüvet'in mutfakta çay pişirdiği sırada açık bulunan kapıdan içeri girip arkasından yanaşarak beline sarıldığı, yüzünü, boynunu ve kollarını öptüğü, göğüsleriyle oynamaya başladığı, oluşa uygun şekilde mahkemece de kabul edilmiş olmasına göre eve girilerek yapılan, devamlılık gösteren ve bedeni teması da içeren bu eyleminin ırz ve namusa tasaddi niteliğinde bulunduğu gözetilmeden sarkıntılıktan yazılı şekilde ceza tayini,2- TCK.nun 29. maddesi uyarınca cezanın alt sınır düzeyinden tayini halinde dahi maddede öngörülen gerekçelere dayanılarak bir takdir yapılması gerekirken "TCK.nun 29. maddesinde tadad edilen cezayı asgari hadden uzaklaşarak takdir ve tensip sebebi olabilecek bir husus tesbit edilemediğinden" denilmek suretiyle bu iki suç nedeniyle gerekçe gösterilmeden alt sınır düzeyinde ceza tayini,Kanuna aykırı, müdahiller vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 21.6.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.