İrtikap suçundan sanıklar E....... Ö...... ve A.... D......'in yapılan yargılanmaları sonunda; sanık E......'ın beraetine, sanık A....'ın atılı suçtan mahkümiyetine dair, Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.04.2007 gün ve 2005/164 Esas, 2007/129 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi katılan vekili ve sanık Adnan müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü: Dava konusu olayla ilgili olarak bilgi sahibi oldukları anlaşılan tanıklar H.... Ö......., İ...... Ö......., M.... G...... ve O.... K.......'ın tanık olarak çağrılıp olay hakkında ve özellikle söz konusu paraları niçin ve ne amaçla sanık A....'ın hesabına yatırdıkları, bunun karşılığında ne gibi işlemler yapıldığı, her iki sanık arasında bu konularda nasıl bir bağlantı olduğu hususlarında ayrıntılı bilgilerine başvurulması, bundan sonra hasıl olacak sonuca göre dosyada toplanan tüm kanıtlar da irdelenerek irtikabın icbar unsurunun ne şekilde gerçekleştiği, eylemlerin rüşvet suçunu oluşturup oluşturmadığı, oluşturuyorsa türü ve buna göre görevi kötüye kullanma suçu niteliğinde bulunup bulunmadığı gerekçeleriyle tartışılıp sonucuna göre bir karara varılması gerekirken noksan soruşturmayla yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Farklı firmalardan değişik zamanlarda para temin edilmesinin ayrı ayrı suç oluşturacağı gözetilmeden zincirleme biçimde gerçekleşen tek suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık A.... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.