Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2925 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15984 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 5 - 2012/159707MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 14/02/2012NUMARASI : 2011/531 Esas, 2012/124 KararSUÇ : Görevi kötüye kullanma Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Şanlıurfa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olan İ.. O..'un 24/05/2010 tarihinde durumunun acil olduğunu söyleyerek revire çıktığı, cezaevinde geçici görevli doktor olarak bulunan sanığın şahsı muayene etmeden acil bir durumu olmadığından bahisle tutanak tuttuğu, İ.. O..'un 25/05/2010 tarihinde tekrar revire çıktığında sanık tarafından muayene edilerek psikiyatri polikliniğine sevk edildiği, 03/06/2010 tarihinde yine sanık tarafından yapılan muayenesi sonucunda alt solunum yolu enfeksiyonu teşhisi konularak ilaç verildiği, 23/06/2010 tarihinde bu kez Dr. H.. K..tarafından yapılan muayenesi sonucunda Göğüs Hastalıkları polikliniğine sevk edildiği, 25/06/2010 tarihinde revire çıktığında, kronik öksürük şikayetinin hasta kartına yazıldığı ve ilaç verildiği, 30/06/2010 tarihinde ise sevk edildiği, Şanlıurfa Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri ve Göğüs Hastalıkları Polikliniklerinde yapılan tetkikler sonucunda akciğer kanseri teşhisiyle 12/07/2010 tarihinde acil olarak Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine sevk edildiği ve bu hastanede 13/09/2010 tarihinde vefat ettiği şeklinde gelişen olayda; 24/05/2010 tarihinde tutukluyu revire çıkaran ve soruşturma aşamasında beyanları alınan infaz koruma memuru tanıkların yöntemince bilgi ve görgülerinin tespit edilmesi, katılanların Adalet Bakanlığına karşı açtıklarını beyan ettikleri dava dosyası getirtilip incelenmesi ile sanığın İ.. O..'u 24/05/2010 tarihinde muayene etmemesi ile netice arasındaki illiyet bağının ne şekilde gerçekleştiği de tartışılarak sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 17/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.