Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2599 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15584 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 4 - 2010/301172MAHKEMESİ : İskenderun 3. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 29/01/2010NUMARASI : 2007/271 Esas, 2010/63 KararSUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak; 23/03/2007 tarihli olay tutanağı içeriği, tanık beyanları, mağdurun samimi görülen hazırlık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü bir yakınının işyerinden hırsızlık yaptığı iddiasıyla hakkında işlem yürütülen H.. G.. isimli şahsın emniyet müdürlüğünde olduğunu öğrenerek yakınlarıyla birlikte buraya geldiği, adli raporu alınmak üzere hastaneye götürülen bu şahsı darp etmek için saldırdıkları, çıkan kargaşa sırasında sanığın esasen Pasaport ve Yabancılar Büro Amirliği'nde görevli olup evrak imzalatmak için ilçe emniyet müdürlüğü binasına gelen ve olayı görüp görevinin bir gereği olarak diğer polis memurlarına yardımcı olmak üzere müdahale eden mağdur polis memuru A..M.. D..'nu “Siz kimi koruyorsunuz? Hırsızı mı?” deyip kafa atarak yaraladığı anlaşılmakla eyleminin TCK'nın 265. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,Sanığın ilk ifadesinde mağdur polis memurunun "Bu piçlerin ne işi var burada" diyerek kendisine vurduğunu savunması, hazırlıkta dinlenen F.Ö. ve V. A. isimli şahısların anlatımlarında benzer ifadelerin yer alması ve sanık hakkında olaydan sonra düzenlenen adli raporda yaralama bulguları olması karşısında, adı geçen iki kişinin usulen davet edilip tanık olarak dinlenmelerinden sonra sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin nazara alınmaması, Adli sicil kaydına göre mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında TCK'nın 58/6-7. maddelerinin uygulanmaması, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 11/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.