Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2588 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15438 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 5 - 2012/298444MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 18/03/2010NUMARASI : 2010/17 Esas, 2010/63 KararSUÇ : ZimmetMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;Suçtan zarar gören ve kovuşturma aşamasında duruşmadan haberdar edilmeyen Maliye Hazinesi vekilinin katılma talebinin 3628 sayılı Kanunun 17 ve 18. maddeleri ile CMK'nın 237/2, 260. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Cumhuriyet Başsavcılıkları ile Adli Yargı İlk Derece Ceza Mahkemeleri Kalem Hizmetlerinin Yürütmesine Dair Yönetmeliğin 92. maddesine göre; Hukuk ve Ticaret Mahkemeleri Yazı İşlerine Ait Yönetmeliğin bu Yönetmeliğe aykırı olmayan hükümleri adli yargı ilk derece ceza mahkemelerinde de uygulanacağı, Hukuk ve Ticaret Mahkemeleri Yazı İşleri Yönetmeliğinin 16/1. maddesindeki "Tutanak yazıcıları, mübaşirler bir muamelenin yapılması için ödenmesi gerekli harç ve masrafları iş sahiplerinden alamazlar" ve aynı Yönetmeliğin 17. maddesinde ise "Harç ve yargılama masraflarının tahsili işi kendisine verilmiş olan kalem şefi (yazı işleri müdürü) veya muavini vazife sebebiyle yerlerinden ayrıldıkları zaman iş sahiplerinin beklememesi için tedbir alırlar, bu tedbirleri reis veya hakimin tasvibine arzederler" biçimindeki düzenlemeler nazara alındığında suç tarihlerinde Sandıklı Adliyesinde zabıt katibi olarak çalışan sanığın, Adli Yargı Adalet Komisyonu Başkanlığının 09/06/2004 tarih ve 2004/57 sayılı kararı ile; "Sandıklı Adliyesinde faaliyet gösteren adli sicil işlemlerine ait veri hazırlama kontrol işletmenliğine geçici olarak görevlendirildiği" para tahsil etme görev ve yetkisinin bulunmadığı, 26/08/2005 ve 31/10/2005 tarihleri arasında, başka görevlilerce tahsil edilerek, Ceza İnfaz Kurumları İş Yurtları Kurumu Daire Başkanlığının banka hesabına yatırılmak üzere teslim edilen 1.860 TL'yi mal edinmesi eylemlerinin zincirleme hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, yanılgılı değerlendirmeyle zincirleme şekilde zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,Kabule göre de; Sanığın zimmetine geçirdiği paralar, 12/12/2005 tarihinde C.Savcılığına yapılan ihbardan sonra soruşturma aşamasında 15-22/12/2005 tarihlerinde ödendiği halde, sanık lehine TCK'nın 248/2-1. cümlesi uyarınca 1/2 oranı yerine TCK'nın 248/1. maddesi uygulanması sonucu 2/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 61/5. maddesindeki sıralamaya göre aynı Kanunun 247/1, 249, 43 ve 248. maddelerinin bu sıraya göre tatbiki gerektiği nazara alınmadan yazılı şekilde uygulama yapılması;Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması, Kanuna aykırı, Hazine vekili ile sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.