Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2559 - Karar Yıl 2005 / Esas No : 10026 - Esas Yıl 2004





Zimmet suçundan sanıklar Fatih ve Fahreddin'in yapılan yargılanmaları sonunda; mahkumiyetlerine dair (Ankara Altıncı Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 21.5.2003 gün ve 2002/188 Esas, 2003/161 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekilleri taraflarından istenilmiş, sanık Fahreddin yönünden incelemenin duruşmalı yapılması talep edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle,Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Mahkeme tarafından Konut Yapı Kooperatifi yöneticisi olan sanıkların A. isimli firmaya yaptıkları 10.10.2001 günlü ve 6.000.000.000 lira ödemenin 2.393.149.589 liralık kısmının karşılığında geçerli harcama belgesi ibraz edilmediği, bu nedenle sanıkların zimmetinde bulunduğu kabul edilmiş olup, sanıklar ise savunmalarında harcamaların usulüne uygun uluduğunu ifade etmişler ve temyiz aşamasında suça konu kabul edilen harcamanın karşılığında belge mevcut olduğunu, kooperatif evrakları arasında bulunarak ibraz ettiklerini, A. firması ile kooperatife malzeme temini konusunda uzun süredir açık hesap çalışıldığını ve paraların da senet karşılığı ödendiğini, suça konu miktarın da 15.11.2001 günlü olup, 10.10.2001'de elden ödenerek iptal edilen 6.000.000.000 lira bedelli senet karşılığı olarak ödenerek bu senedin de iptal edildiğini ifade ile bu senedi ve A. tarafından düzenlenmiş bazı fatura suretlerini ibraz etmeleri karşısında; öncelikle A. yetkilisinin çağrılarak, firma kayıtlarına göre, sunulan senet ve faturaların firmaları tarafından düzenlenip düzenlenmediği, savunma karşısında suça konu 2.393.149.589 liranın firmalarına ödenip ödenmediği, ödendi ise, bunun hangi belge karşılığı ve hangi tarihte yapıldığı hususlarında bilgisine başvurulması ile sonucuna göre, harcamanın geçerli belgeye dayanması halinde zimmet suçunun oluşmayacağı, eğer ödemenin geçerli harcama belgesi karşılığı olmadığı anlaşılırsa, bu defa sözü edilen paranın kooperatif inşaatına harcanıp harcanmadığının tespiti yönünden suç tarihi 10.10.2001 itibariyle kooperatif inşaatlarının fiziki gerçekleşme oranları ve bunun Bayındırlık Bakanlığı birim fiyatları esas alınarak maliyetinin, mahallinde uzman bilirkişilerle keşif yapılıp, alınacak raporla belirlenmesi, daha sonra da bilirkişi heyetinden kooperatif gelirleri ve giderleri ile saptanacak gelirlerle kooperatif inşaatının belirlenecek maliyetleri arasında fark olup olmadığı, dolayısı ile zimmet bulunup bulunmadığı konusunda ayrıntılı rapor alınması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabule göre de;10.2.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4806 sayılı Yasanın 1. maddesiyle değişik TCK.nun 30/2. maddesi gereğince "bin" lira küsurlarının hesaba katılmayacağının gözetilmemesi,4842 sayılı Yasanın 36/4. maddesiyle değiştirilen 492 sayılı Harçlar Kanununun 138. maddesi hükmü karşısında nisbi harcın tespitinde 100.000 lira ve küsurlarının hesaba katılmayacağının nazara alınmaması suretiyle fazla nisbi harca hükmedilmesi,Kanuna aykırı, sanıklar vekillerinin temyiz itirazları ile sanık Fahreddin vekilinin duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunmaları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 24.3.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.