Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık H……. Y…….'un yapılan yargılanması sonunda; çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkümiyetine dair, İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31.01.2008 gün ve 2007/313 Esas, 2008/8 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü: Mağdurun aşamalardaki anlatımlarına ve dosya içeriğine göre sanığın onbeş yaşını bitirmeyen mağdura karşı cinsel istismar eylemini zor kullanarak gerçekleştirdiği sabit olduğu halde cezasının TCK.nun 103/4. maddeyle artırılmaması ve Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Psikiyatrisi Anabilim Dalı tarafından düzenlenen 06.11.2007 günlü raporda özetle "irritabilite, depresif mizaçla birlikte uyum bozukluğunun saptandığı ve tüm bulgular ışığında beden ve ruh sağlığının olumsuz etkilendiğinin" belirtilmesi karşısında, bu konunun uzmanlık gerektirdiği, hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgi ile çözülmesinin olanaklı bulunmadığı da gözetilerek Adli Tıp Kurumundan alınacak raporla suçun sonucunda beden veya ruh sağlığında bozulma olup olmadığı saptandıktan sonra sonucuna göre TCK.nun 103/6. maddesinin uygulanma olanağı olup olmadığının belirlenmesi yerine mahkemece gözlem ve değerlendirme yapılarak eksik araştırmayla hükme varılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış ve ayrıca sanığın söz ve davranışlarında amacının kesin olarak nitelikli cinsel istismar olduğu belirlenemediği için eyleminin basit cinsel istismar olarak vasıflandırılmasında bir isabetsizlik görülmemiş ve tebliğnamedeki fiilinin nitelikli cinsel istismara kalkışma suçunu oluşturacağına ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.03.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.