Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2415 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1236 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 5 - 2012/323687MAHKEMESİ : Kadıköy 1. (İstanbul Anadolu 3.) Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/12/2006NUMARASI : 2004/109 Esas, 2006/474 KararSuç : Nitelikli zimmetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;Hükmolunan ceza miktarı itibarıyla koşulları bulunmadığından sanık Nurdan müdafiin duruşma isteminin CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddi ile incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Zimmet konusu paraların cebri icra baskısıyla tahsil edildiği ve etkin pişmanlık şartlarının oluşmadığı halde TCK'nın 248/2. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, sanıklara 5237 sayılı TCK'nın 247/1-2. maddelerinin uygulanması sonucu verilen 7 yıl 6 ay hapis cezasının 43. madde ile arttırılmasıyla belirlenen cezanın 8 yıl 16 ay 15 gün yerine 9 yıl 4 ay 15 gün hapis olarak tayini ise takdiri indirim sonrası verilen ceza doğru hesaplandığından sonuca etkili görülmemiş, TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilirken sanıkların yerine sanığın ibaresi yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle sanıklar hakkında 53/5. madde gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar sadece bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerekirken anılan maddenin 1. fıkrasının tüm alt bentlerini kapsar şekilde hak yoksunluğuna hükmolunması ve hapis cezasının kanuni sonucu olarak "belirli haklardan yoksun bırakılma" hükmünün uygulanması sırasında, TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca, "velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun, sanıkların sadece kendi altsoyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar, altsoyu olmayanlar yönünden ise cezanın infazına kadar hükmedilmesi gerekirken; yazılı şekilde, altsoy ayırımı yapılmadan belirtilen hakları kullanmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi kanuna aykırı ve temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca hükümde 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin kısma "kendi altsoyları" ibaresinin eklenmesi, 53/5. maddenin uygulanmasına ilişkin kısımdaki "53/1." ibaresinin ise "53/1-a" olarak tashihi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın HSYK'nın 07/11/2012 gün ve 606 sayılı Kararı uyarınca İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 06/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.