Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2162 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14389 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Görevi kötüye kullanmaHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde, “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.” hükmü yer almaktadır. Ayrıca “Tavsif”'in ve buna bağlı olarak görevli dairenin neye göre belirleneceğine ilişkin Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15/07/2009 gün 2009/7-7, 15/07/2009 gün 2009/8-8, 25/12/2009 gün ve 2009/13-13 sayılı ve benzeri Kararlarında da belirtildiği üzere, iddianamedeki anlatım ile sevk maddeleri arasında uyumsuzluk bulunması ve sevk maddelerinin yanılgı sonucu belirlenmesi durumunda görevli dairenin yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekmektedir.İddianame içeriğine göre özetle “köy muhtarı olan sanığın köy merasındaki kumu satarak mera vasfının bozulmasına sebebiyet verdiği” iddia edilmiş ve sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK'nın 257/1, 53. maddeleri gösterilmiş ise de, niteleme ve anlatımın hakkı olmayan yere tecavüz suçuna ilişkin olduğu, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve yukarıda açıklanan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarında ortaya konan ilkeler doğrultusunda, tesis edilen hükmün incelemesini yapmakla görevli dairenin belirlenmesinde, yanlış gösterilen sevk maddelerinin değil vasfı iddianame metninde açıkça anlatılan suçun dikkate alınması gerektiği ve bu durumda temyiz inceleme görevinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 27/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.