Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2161 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14845 - Esas Yıl 2012
Tebliğname No : 5 - 2012/118257MAHKEMESİ : Kırşehir Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/02/2012NUMARASI : 2011/70 Esas, 2012/19 KararSUÇ : Zimmet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanığın M.. İ.. Genel Müdürlüğü ile 25/04/2003 tarihinde yapılan sözleşme gereğince sayısal loto bayiliğine hak kazandığı, sözleşmenin 3/o maddesinde belirtildiği üzere toplanan oyun bedellerinin tamamının M.. İ..ne ait olduğu ve bu paranın bankada açtırılan hesaba her hafta yatırılması gerekirken, 05/01/2011 ve 12/04/2011 tarihleri arasında birden fazla kez eksik yatırarak toplam 7.615 TL'yi mal edindiği, 320 sayılı M.. İ.. Genel Müdürlüğü kuruluş ve görevleri hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 58 ve 59. maddeleri hükmüne göre, 3670 sayılı Milli Piyango Teşkiline Dair Kanunun halen yürürlükte bulunduğu anlaşılan 12. maddesinde, Piyango İdaresine ait malların devlet malı sayıldığı, bunları zimmete geçirenlerin devlet malları ve paraları hakkında hükmedilecek cezalara tabi olduğunun belirlenmesi karşısında, sanığın oluşu kabul edilen eylemlerinin halen süren yerleşik uygulamaya göre zincirleme basit zimmet niteliğinde bulunduğunun anlaşılmasına, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak; Zimmet miktarı olan 7.615 TL'nin suç tarihi itibari ile ekonomik koşullar ve paranın alım gücü nazara alındığında, değerinin az olduğu dikkate alınıp sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,Bir suç işleme kararı icrası kapsamında farklı haftalara ait sayısal loto gelirlerini zimmetine geçirdiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,Suçun 5237 sayılı TCK'nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle aynı Yasanın 53/5. maddesi gereğince ayrıca cezanın infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 27/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.