Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 206 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 2793 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2011/63109MAHKEMESİ : Turgutlu 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/04/2010NUMARASI : 2009/445 Esas, 2010/362 KararSUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaretMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:C.Savcısının sanık lehine temyizden feragat ettiği değerlendirilerek yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;Kayden sabıkasız olup, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK'nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, hangi somut veri ve olgulara dayanıldığı gösterilmeden ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların niteliği gereği yasal engel teşkil etmeyeceği gözetilmeden "kasıtlı suçtan sabıkasının bulunması, tekrar suç işlemeyeceğine ilişkin mahkememizde kanaatin hasıl olmaması" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, TCK'nın 125. maddesinde hakaret eylemi için hapis cezası ile adli para cezası seçenek yaptırım olarak öngörüldüğü halde, mükerrir olmayan sanık hakkında neden hapis cezası yaptırımının tercih edildiğinin denetime olanak verecek şekilde gerekçeleri gösterilmek suretiyle açıklanmaması,Kabule göre de;Hakaret suçundun kurulan hükümde TCK'nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakmaya hükmedilmesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.