Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 201 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11470 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : ZimmetHÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak; Önceki hükmün, sadece sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 19/10/2011 gün ve 2007/14414 Esas, 2011/22188 Karar sayılı ilamıyla bozulduğu nazara alınmaksızın 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesine aykırı biçimde sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi, Mahkemece bozma ilamı usul ve yasaya uygun bulunarak verilen uyma kararına rağmen, mağdurun belli olması ve maddi menfaatin suçun mağduruna iade edilebileceği durumlarda zimmetin maddi konusunu oluşturan değerlerin müsaderesine karar verilemeyeceğine ilişkin açıklamaya yanlış anlam verilerek zimmete konu 399 TL'nin sanıktan tahsili ile katılan idareye verilmesine hükmedilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki “TCK 53/5. maddesi uyarınca sanığın ayrıca cezalarının infazından sonra işlemek üzere 3 yıl süre ile memuriyet hak ve yetkilerinin kullanılmasından yasaklanmasına” ve “TCK’nın 55. Md. uyarınca zimmet konusu 399.00 TL'nin sanıktan tahsili ile katılan idareye verilmesine” ibarelerinin çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.