Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2008 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14902 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 4 - 2010/245945MAHKEMESİ : Fethiye Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 27/01/2010NUMARASI : 2009/76 Esas, 2010/6 KararSUÇ : İrtikap Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Dairemizce de benimsenen Yargıtay CGK'nın 18/09/2012 gün, 2012/420 Esas ve 2012/1771 sayılı Kararı da nazara alınarak 6352 sayılı Yasanın geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı anlaşılmakla anılan Yasanın irtikap suçu yönünden getirdiği düzenlemeler de gözetilerek yapılan incelemede;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın katılanın bir başka kuruma yapacağı müracaata esas olmak üzere talep ettiği tespit tutanağının tanzimi karşılığında görevi ile ilgili olarak hiçbir yasal karşılığı olmadan para talep etmesi, bu talebin katılan tarafından kabul edilmemesi ve ihbarda bulunulması üzerine belgenin İlçe Tarım Müdürlüğünde tanzimi şeklinde gerçekleştiği anlaşılan eylemin 6352 sayılı Kanunla rüşvet suçuna dönüştürülmüş olmakla birlikte suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olduğu için uygulanması gereken TCK'nın 257/3. maddesinde yer alan görevi köt??ye kullanma suçuna teşebbüs niteliğinde bulunduğu gözetilmeden yanılgılı değerlendirmeyle tamamlanmış suç kabul edilerek fazla ceza tayini, Suçu 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a maddesindeki yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında, aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, O yer Cumhuriyet Savcısı, sanık müdafii ve katılanın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.