Çocuğun basit cinsel istismarı ve basit cinsel saldırı suçlarından sanık Ensar'ın yapılan yargılanması sonunda; eylemlerinin çocuğun basit cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarını oluşturduğunun kabulü ile mahkumiyetine dair, (İstanbul Dördüncü Ağır Ceza Mahkemesi)'nce 10.04.2008 tarih ve 2007/285 Esas, 2008/102 Karar sayı ile verilen hükümlerin süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay C. Başsavcılığının 18.11.2008 günlü tebliğnamesi ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanık hakkında 29.12.2006 günlü basit cinsel istismar eyleminden dolayı kurulan mahkumiyet hükmünün usul ve yasaya uygun olmakla ONANMASINA,Sanık hakkında 15.03.2006 günlü eylemden dolayı kurulan hükme gelince;Sanık müdafiinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;Sanığın oluşu kabul edilen 15.03.2006 günü mağdurenin kalçasını sıkmak şeklinde gerçekleşen ve vücut temasını da içeren eyleminin, çocuğun basit cinsel istismarı vasfında bulunduğu ve TCK'nın 103/1. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeyerek cinsel taciz olarak kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca kazanılmış hak saklı kalmak üzere (BOZULMASINA), 19.02.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.