Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1837 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14793 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 5 - 2012/55899MAHKEMESİ : Düzce Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/03/2010NUMARASI : 2009/298 Esas, 2010/65 KararSUÇ : Zimmet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak; Tüm aşamalardaki savunmaları ile temyiz dilekçesinde, psikolojik tedavi gördüğünü ve olayın olduğu dönemde ilaç kullandığını belirten, Van Asker Hastanesi psikiyatri uzmanı tarafından düzenlenen 19/04/2007 tarihli adli raporda da anksiyete bozukluğu tanısı konulduğu anlaşılan sanığın, TCK'nın 32. maddesi kapsamında, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamayacağı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinde azalma olup olmadığı hususunda CMK'nın 74. maddesindeki usule göre rapor alınarak sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabule göre ise; Suça konu tabancanın değeri bilirkişi marifetiyle saptanarak sonucuna göre sanık hakkında TCK'nın 249. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi, Suçun 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 20/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.