Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17689 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 15238 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2012/2812İNCELENEN KARARIN;MAHKEMESİ : Niğde 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/10/2011NUMARASI : 2010/67 Esas, 2011/499 KararSuç : TefecilikMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık A.. T.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Sanık M.. O.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;Mağdurların, hakkındaki mahkumiyet hükmü onanan sanık Ahmet'ten birden fazla kez kazanç karşılığı ödünç para alıp karşılığında bono veya çek verdikleri, dayısına ait işyerinde çalışan sanık Mahmut'un da ciro yoluyla devraldığı senetleri icraya koyması şeklinde sübut bulan olayda, kazanç karşılığı ödünç para verilmesiyle tamamlanan tefecilik suçunda TCK'nın 39. maddesindeki açık düzenleme uyarınca suçun kanuni tanımında yer alan fiili gerçekleştirmeyen, ancak suç işlemeye teşvik eden veya suç işleme kararını kuvvetlendiren veya fiilin işlenmesinden sonra yardımda bulunacağını vaat eden, suçun nasıl işleneceği hususunda yol gösteren veya fiilin işlenmesinde kullanılan araçları sağlayan, suçun işlenmesinden önce veya işlenmesi sırasında yardımda bulunarak icrasını kolaylaştıran kimselerin "suça yardım eden" olarak sorumlu tutulabilecekleri gözetilerek, diğer sanığın eylemlerine ne şekilde iştirak ettiği gerekçeleriyle açıklanmadan yazılı şekilde yardım eden olarak sorumlu tutularak mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.