Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17350 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 14897 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 4 - 2012/42914MAHKEMESİ : Adana 8. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 20/06/2011NUMARASI : 2009/464 Esas, 2011/580 KararSuç : TefecilikMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;Maliye Hazinesi vekilinin 21/11/2011 havale tarihli temyizden vazgeçme dilekçesi gözetilerek incelemenin katılan Ö.. Ö.. vekilinin temyiz itirazları ile sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; sanığın katılana ödünç verdiği paradan daha fazla miktarlı senet aldığına ilişkin ikrarı, katılanın aşamalarda değişmeyen anlatımları, düzenlenen senet örneği ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın katılana kazanç elde etmek için ödünç para verdiğinin sübuta erdiği ve yüklenen tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,Kabule göre de; Mahkemece sanığın atılı suçu işlediğine dair kesin bir kanıta ulaşılamadığı belirtildiğinden CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraati gerekirken yazılı şekilde CMK'nın 223/2-b maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi,Kanuna aykırı, katılan Ö.. Ö.. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.