Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14676 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11485 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 5 - 2012/273166MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 13/09/2012NUMARASI : 2011/942 Esas, 2012/881 KararSuç : TefecilikMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanığın işyerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendilerine para ihtiyacı nedeniyle başvuran kişilere ait kredi kartları ile pos cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak ödeme ya da komisyonu verdiği paranın üzerine ilave ederek kendisine başvuran kişinin kredi kartından çekmesi biçiminde eylemler gerçekleştirmesi ve bankaya komisyon ödememesi veya kredi kartı sahiplerinden aldığı komisyon miktarından az ödemesi halinde, eylemin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, sanığın işyerinde yapılan aramada pos cihazı ele geçirilememiş olmakla beraber; ele geçen diğer defter ve belgelerin içeriğinde işyerinde pos cihazı kullanıldığına dair kayıtların mevcut olması nazara alınarak öncelikle defter ve kayıtlarda bulunan bankalar ve diğer bankalardan sanık ya da ortağı adına alınmış pos cihazı olup olmadığının belirlenmesi, pos cihazı alınmış ise suç tarihlerini kapsayacak şekilde hesap dökümlerinin getirtilmesi, suç tarihlerine göre pos cihazlarından yapılan alışverişler karşılığında bankaya komisyon ödeyip ödemediği ve ödemiş ise miktarlarının sorulması, hesap dökümlerinde adı geçen kişilerin bir kısmı dinlenilerek gerçekten alışveriş yapıp yapmadıklarının tespit edilmesi, sanığın bağlı bulunduğu Vergi Dairesi Müdürlüğünden vergi beyannameleri getirtilerek dosya arasına konulması, vergi mükellefi olması sebebiyle ilgili Vergi Dairesine ihbarda bulunularak vergi tekniği raporu düzenlenmesinin istenmesi ve pos cihazı kullanarak tefecilik yapıp yapmadığı hususunda işyeri adresi mahallinde kolluk aracılığıyla araştırma yaptırılması, gerektiğinde bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.