Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13443 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 9318 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 14 - 2012/99108MAHKEMESİ : İzmir 9. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 24/11/2011NUMARASI : 2011/49 Esas, 2011/358 KararSuç : Tefecilik, fuhuş, 6136 sayılı Kanuna muhalefetMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;Tebliğnamede adına yer verilen Mehmet yönünden temyiz talebi bulunmadığı da gözetilerek başvurularının kapsamına göre incelemenin, Hazine vekilinin sanık R.. A.. hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne, sanıklar V.. A.. ve R.. A.. müdafiileri ile sanık G.. O..'un ise bu sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:Sanık R.. A.. hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;Tefecilik suçunda suç tarihi kazanç maksadıyla ödünç paranın verildiği tarih olup, dosya kapsamından suç tarihinin 2004 yılı olduğu anlaşılmakla; 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,Sanıklar R.. A.., V.. A.. ve G.. O.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise;Fuhuş suçu yönünden sanık R.. A..'ın eylemlerinin mağdur sayısınca suç teşkil edeceğinin gözetilmemesi ve birden fazla kişiye değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacı ile ödünç para verdiği kabul edilen sanık V.. A.. hakkında TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıklar V.. A.. ve R.. A.. müdafileri ile sanık G.. O..'un temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 03/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.