Esas No : 2013/4966 Karar No : 2014/13209Tebliğname No : 4 - 2011/121396MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/12/2010NUMARASI : 2010/1216 Esas, 2010/1074 KararSuç : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralamaİlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde:Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak; Mağdur polis memurlarının TCK 6/1d. maddesi kapsamında yargı görevi yapan kişilerden olmadığı gözetilmeyerek sanıklar hakkında TCK'nın 265/1. madde ve fıkrası yerine 265/2. madde ve fıkrasının uygulanması,Birden fazla kamu görevlisine karşı direnme suçunu işleyen sanıklar hakkında verilen cezanın TCK'nın 43/1. maddesiyle artırılmayarak, eksik ceza tayin edilmesi,Kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde ise,Olay tutanağı ve mağdur beyanları içeriğine göre mağdur Şakir'in parmağındaki kırığın sanık Mesut'un kapıyı kapatması sırasında, mağdur Hayati'nin kuyruk sokumundaki kırığın ise içeriye girdiklerinde yine Mesut'la mücadele ederken yere düşmesi sonucu meydana geldiği, sanık Sevim'in mağdurlara yönelik eylemlerinin basit yaralama niteliğinde olup görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsuru olduğu anlaşılmakla; sanık Mesut'un her iki mağdura yönelik kemik kırığı oluşturacak şekilde kasten yaralama suçundan ayrı ayrı mahkumiyetine, sanık Sevim'in ise bu suçtan beraetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kabule göre de;Kamu görevlisi sanıklara karşı görevleri nedeniyle kasten yaralama suçunu işleyen sanıklar hakkında TCK'nın 86/3-c maddesinin uygulanmaması, Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.