Esas No : 2013/7681 Karar No : 2014/13055Tebliğname No : 5 - 2012/254172MAHKEMESİ : Konya 6. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 27/06/2012NUMARASI : 2010/138 Esas, 2012/1208 KararSuç : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret, tehditMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde,Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,Sanık hakkında tehdit ve direnme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde ise,Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre tehdit suçundan kurulan hükme yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak,Sanık hakkında tehdit suçundan hüküm kurulurken 43. maddenin uygulanması sırasında gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak artırım yapılması,Sanığın yeğeni ile temyize konu olmayan sanık Orhan arasında Konya 3. Aile Mahkemesince şahsi ilişki kurulmasına dair verilen kararın infazı için icra zabıt katibi olan katılan Zeliha'nın görev yapmasını engellemek için sanığın katılanın elindeki tutanağı yırtmaya teşebbüs etmek suretiyle direndiğinin iddia ve kabul edildiği olayda, atılı suçun unsuru olan cebir ve/veya tehdidin ne şekilde gerçekleştiği, buna bağlı olarak görevi yaptırmamak için direnme suçunun nasıl oluştuğu hususunun kanıt ve gerekçeleri gösterilip tartışılmadan olaya uygun olmayan gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
