Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 13037 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 10498 - Esas Yıl 2013
Tebliğname No : 5 - 2012/287425MAHKEMESİ : Tarsus 1. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 21/03/2012NUMARASI : 2011/4 Esas, 2012/511 KararSuç : İhmali davranışla görevi kötüye kullanmaİlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Anayasanın 141, CMK'nın 34, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanığı, katılanı, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi tatmin edecek, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması gerektiği nazara alınarak, Yargıtayın gerekçelerde tutarlılık denetimi yapması ve bu açılardan mantıksal ve hukuksal bütünlüğün sağlanması için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması ilkelerine uyulması gerektiği gözetilmeden, dinlenen tanık beyanlarından sanığın leh ve aleyhine olanların hangisine neden üstünlük tanındığı belirtilmeden ve Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/ 409 Esas, 2010/ 67 Karar sayılı dosyası ile ilgili 18/02/2010 tarihli gerekçeli karara ilişkin tebligatın tanık M.. A..'a, 26/03/2010 tarihli ek karara ilişkin tebligatın ise sanığa tebliğ edildiği, buna karşın iddianamede bahsi geçen 29/03/2010 tarihli tebligatın da dosya içeriğinde bulunmadığının anlaşılması karşısında, anılan dosyanın yöntemince getirtilip incelenerek, tebligatlar arasındaki farklılığın açıklığa kavuşturulması ile sanığa izafe edilecek bir kusur bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra sanığın hukukî durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ve gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.