Esas No : 2013/11054 Karar No : 2014/12368Tebliğname No : 4 - 2011/318032MAHKEMESİ : İzmir 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 04/07/2011 (Ek Karar)NUMARASI : 2006/584 Esas, 2008/602 KararSuç : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaretMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde, TCK'nın 62. maddenin uygulanması sırasında 1 yıl 15 gün hapis cezası yerine 12 ay 15 gün şeklinde eksik ceza tayini ve sanığın aleni yer olan sokakta hakaret suçunu işlediği halde, 5237 sayılı TCK'nın 125/4. maddeleri uyarınca cezasında arttırım yapılmaması, karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Sanık hakkında direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde ise, Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak;Hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve atılı suçu sanıkla birlikte işlediği kabul edilen G.. Y..'in polis memuru olan müştekilere karşı cebir veya tehdit eyleminin bulunmadığı, bu itibarla suçun eylem ve irade birliği içerisinde birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi şartının oluşmadığı olay tutanağı, müştekilerin aşamalarda dinlenen samimi beyanları ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığı halde, sanık hakkında verilen cezanın 265/3. maddesiyle arttırıma tabi tutulması, Sanığın birden fazla kamu görevlisine karşı direndiği halde, 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi uyarınca cezasında arttırım yapılmaması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.