Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12008 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10434 - Esas Yıl 2013

KARAR YIL : 2014   KARAR NO : 12008   ESAS YIL : 2013   ESAS NO : 10434


ONANMASINA


Esas No : 2013/10434 Karar No : 2014/12008Tebliğname No : 4 - 2011/262149MAHKEMESİ : Lüleburgaz 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 30/11/2010NUMARASI : 2010/123 Esas, 2010/706 KararSuç : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaretMahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Hüküm fıkrasında memura mukavemet suçu ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, suçun birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmaması ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,Hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;Temel cezanın doğrudan TCK'nın 125/3-a maddesi uyarınca tayini gerektiğinin nazara alınmaması, Karakolda gerçekleştiği kabul edilen hakaret eyleminde aleniyet unsurunun nasıl oluştuğu denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle gösterilmeden TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanması,Kabule göre de;TCK'nın 52/1-2. maddesine göre gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası sonucu 10.620,00 TL adli para cezası yerine 10.600,00 TL şeklinde eksik ceza tayini,Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.