Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 906 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 16500 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Vakfıkebir Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 31/10/2013NUMARASI : 2012/212-2013/422Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Mahkemece, bozma kararına uyulmuşsa da gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Şöyle ki;1-Arsa niteliğindeki taşınmazlara değer biçilirken dava konusu taşınmaza yakın yerden, benzer yüzölçümlü, değerlendirme tarihine yakın tarihli ve benzer nitelikteki satışların emsal alınması gerekirken, raporu hükme esas alınan bilirkişi kurulunca davalılar vekilince aynı mahallede bulunan satışlar emsal olarak sunulduğu halde, dosyada başka emsal bulunmadığından bahisle taşınmazın bulunduğu mahalleden farklı bir mahalleden, çok eski tarihli ve çok daha farklı niteliklere sahip taşınmaz emsal alınmak suretiyle değer biçildiğinden, rapor inandırıcı ve hüküm kurmaya elverişli değildir.Bu nedenle, taraflara dava konusu taşınmazın bulundu??u yerden, yakın tarihli ve benzer nitelikteki özel amaçlı olmayan satışları emsal bildirmeleri için imkan tanınması, gerektiğinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu eşliğinde keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği düşünülmeden, geçersiz rapora göre karar verilmesi,2-Değerlendirme tarihi olan 2010 yılında dava konusu taşınmaz ile bilirkişi kurulunca emsal kabul edilecek taşınmazların, Arsa Metrekare Rayiç Bedeli Takdir Komisyonu tarafından belirlenen emlak vergisine esas olan m2 değerlerinin, ilgili Belediye Başkanlığı Emlak Vergi Dairesinden istenip, dava konusu taşınmazın, emsal taşınmazlara göre üstünlük oranı yönünden bilirkişi kurulu raporu da denetlenmeden, eksik inceleme ile hüküm kurulması, 3-Dava konusu taşınmazın kamulaştırmadan arta kalan kısmına inşaat yapılıp yapılamayacağı, yapılabilecek ise kamulaştırmadan önceki ve sonraki durumu arasında herhangi bir değişiklik, inşaat alanında kısıtlama söz konusu olup olmayacağı hususu ilgili Belediye Başkanlığı Fen İşleri ve İmar Müdürlüklerinden ayrı ayrı sorulup, sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği düşünülmeden, eksik inceleme sonucu kalan kısma %35 oranında değer kaybı veilmesi,Doğru görülmemiştir.Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.