MAHKEMESİ : İstanbul 24. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/03/2015NUMARASI : 2014/110-2015/74Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili ve 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi uygulaması sonucu DOP nedeniyle fazla kesilen taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın İ.. B.. yönünden husumetten reddine, K.. B.. yönünden kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı ile K.. B.. vekillerince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili ve 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi uygulaması sonucu DOP nedeniyle fazla kesilen taşınmaz bedelinin tahsili istemlerine ilişkindir.Mahkemece İ.. B.. hakkındaki davanın husumetten reddine, Kâğıthane Belediye Başkanlığı aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı Kâğıthane Belediye Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Mahallinde yapılan keşif sonucu alınan rapor uyarınca yol olarak el atılan taşınmazın dava tarihindeki değerinin biçilmesi ve bedelinin davalı Kâğıthane Belediye Başkanlığı’ndan tahsiline karar verilmesi doğru olduğu gibi, el atılan taşınmaz, yol durumuna dönüştürüldüğünden, 4721 sayılı T.M.K’nun 999. maddesi uyarınca tapudan terkinine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bu nedenle davalı idare vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak; 1-) İmar uygulamasının yapıldığı 29.12.1988 tarihinde yürürlükte bulunan 3194 sayılı Yasanın 18. Maddesine göre alınacak düzenleme ortaklık payları, düzenlemeye tabi tutulan arazi ve arsaların düzenlemeden önceki yüzölçümlerinin yüzde 35’ini geçemeyeceği gözetilerek, 3194 sayılı Yasanın 18. maddesi DOP nedeniyle fazla kesilen 38,94 m²’lik bölümün de bedeline hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, doğru olmadığı gibi, 2-) 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun geçici 6. maddesinin 13. fıkrası, 13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2013/95 – 2014/176 sayılı kararı ile iptal edilmiştir. Dosyada bulunan delil ve belgelere göre, dava konusu taşınmaza 04.11.1983 gününden sonra el atıldığı anlaşılmakla, nispi harç ve nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Doğru görülmemiştir.Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyiz eden idareden peşin alınan temyiz harcı ile taraflardan peşin alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 12/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.