MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.Arazi niteliğindeki taşınmaza net geliri üzerinden bilimsel yolla değerinin tespit edilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;1- Münavebeye esas alınan ürünlerin ve meyva ağaçların , değerlendirme tarihi olan 2014 yılı İlçe Tarım Müdürlüğü resmi verileri getirtilerek, bilirkişi raporu denetlenip, sonuca göre karar verilmesi gerekirken, 2013 yılı verisine göre hazırlanıp, belirlenen kamulaştırma bedeline ÜFE oranı uygulanmak suretiyle endeksleme yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınması,,2- Dava konusu taşınmaz üzerindeki ağaçların kapladıkları alan itibariyle kapama meyve bahçesi niteliğinde olduğu anlaşılmakla; taşınmaz kapama meyve bahçesi, olarak değerlendirilip net gelirine kapitalizasyon faizi de uygulanmak suretiyle bedelinin belirlenmesi gerekirken taşınmaz sulu tarım arazisi olarak değer biçilip üzerindeki ağaçlara ayrıca maktu değer biçen bilirkişi raporunun hükme esas alınması, 3-Dava konusu taşınmazın bilirkişi kurulu raporunda belirtilen özellikleri dikkate alınarak, tespit edilen metrekare birim fiyatına ilave edilecek objektif değer artırıcı unsurun % 40 oranında olacağı gözetilmeden, daha yüksek objektif değer artış oranı kabul eden bilirkişi raporuna göre fazla bedele hükmedilmesi, Doğru görülmemiştir.Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacı idareden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 23/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.