Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 27462 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13476 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Sakarya 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/12/2013NUMARASI : 2013/125-2013/546Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın görev yönünden reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:- K A R A R –Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davaya bakma görevi idari yargı merciine ait olduğundan dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Dosyada bulunan kanıt ve belgelere göre davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.Davacılar vekilinin temyizine gelince; Dairemizin denetiminden geçen Sakarya 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/343 esas 2011/253 Karar sayılı dava dosyasında davacılar tarafından davalı idareye karşı aynı taşınmaza ilişkin olarak açılan kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat davasında taşınmazın fiilen yol olarak el atılan kısmının bedeline hükmedildiği, bu kararın Dairemizin 2011/14822 Esas – 2012/639 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, dosyada bulunan Adapazarı Belediye Başkanlığı yazı cevabında ise dava konusu taşınmazın tamamının 1/1000 ölçekli uygulama imar planında park ve yol olarak ayrıldığı anlaşılmaktadır.Dosyada mevcut fen bilirkişi raporu, imar paftası ve krokilerden, dava konusu taşınmaza imar planına uygun olarak el atılması nedeniyle fiilen imar uygulamasına başlanıldığından, proje bütünlüğü açısından fiili el atmanın gerçekleştiğinin kabul edilmesi gerekir. Bu nedenle tamamı imar planında yol ve park alanında kalan taşınmazın fiilen yol olarak el atılan ve bedeline hükmedilen kısmından arta kalan bölümü yönünden işin esasına girilerek alınan raporlar değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerektiği düşünülmeden yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi,Doğru görülmemiştir.Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davalı idareden alınan temyiz ve taraflardan alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 26.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.