Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26292 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13155 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Midyat 1. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 14/12/2011NUMARASI : 2010/650-2011/874Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Bağ niteliğindeki taşınmazın net geliri esas alınarak bilimsel yolla değerinin tespit edilmesi doğrudur.Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazı yerinde değildir.Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;1-Davalı tarafça, dava konusu taşınmazda bulunan duvarın, davacı idare tarafından kamulaştırma kapsamında yapılan yol çalışmaları nedeni ile yıkıldığının iddia edildiği, 16.02.2011 havale tarihli fen bilirkişi raporunda ise dava konusu taşınmazın kamulaştırılan kısımı üzerinde taş duvar olduğunun belirtildiği ve keşif mahallinde dinlenen tanıklarca taşınmazda bulunan duvarın yol geçirilirken yıkıldığı beyan edildiği halde,mahkemece gerekçesi açıklanmadan duvar bedelinin hesaplanmaması,2- DSİ Genel Müdürlüğü 02.11.2011 tarihinde yürürlüğe giren 662 sayılı K.H.K. uyarınca DSİ Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki kanunda yapılan değişiklikle; genel bütçeli idareler arasında çıkartılarak özel bütçeli idareler arasına alındığından 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi hükmünden kaynaklanan yargı harçlarından muaf olmadığı halde muafiyet kararı verilmesi,Doğru görülmemiştir.Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davacı idareden alınan temyiz ve taraflardan alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 17.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.