Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2615 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17717 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Sincan 5. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 13/06/2013NUMARASI : 2013/51-2013/200Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında eksik tescil edilen taşınmazların bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın usulden reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R – Dava, imar uygulaması sırasında eksik tescil edilen taşınmazların bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davaya bakmanın idari yargının görevi dahilinde olduğundan bahisle, yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir. Dava konusu 3250 ada 226 parsel sayılı taşınmaz 680 m2 iken imar uygulaması sonucu, 85 m2’sinin imar parseline gittiği, kalan 545 m2 kısmının ise yol ve yeşil alan olarak ayrıldığı, taşınmazdan DOP kesintisi yapılmadığı ve tapuya 324 m2 olarak tescil edildiği, 3250 ada 239 parsel sayılı taşınmaz ise 1.299 m2 iken imar uygulaması sonucu, 58 m2’sinin imar parseline gittiği, 525 m2’sinin daha önce imar parsellerine şuyulandırıldığı, kalan 716 m2 kısmının ise yol ve yeşil alan olarak ayrıldığı, taşınmazdan DOP kesintisi yapılmadığı ve tapuya 261 m2 olarak tescil edildiği anlaşılmıştır. Bu durumda, 3250 ada 226 parsel sayılı taşınmazda 221 m2, 3250 ada 239 parsel sayılı taşınmazda 455 m2 yönünden davacıların mülkiyetinin kaybedildiği, zemin üzerinde yok edilmek suretiyle taşınmazlara el atıldığı anlaşıldığından, taşınmazın aynına ilişkin bu davanın görülme yeri 16.05.1956 gün ve 1956/1 esas, 1956/6 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca adli yargıdır. Bu kısımların bedelinin imar uygulamasını yapan Ankara Belediyesinden (A.. B..ndan) davacıların payları dikkate alınarak tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde usulden reddine hükmedilmesi, Doğru görülmemiştir.Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.