Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25264 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 9148 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Kocaali Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 09/12/2014NUMARASI : 2013/497-2014/992 Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı idare ile davalı H.. K.. vd. vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın baraj gölalanı olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare ile davalı H.. K.. vd. vekillerince temyiz edilmiştir. Tel çite niteliğine göre biçilmesi doğrudur. Ancak; Alınan rapor zemin yönünden geçersizdir. Şöyle ki; Bir taşınmazın arsa olarak kabul edilebilmesi için belediye imar planı içinde olması, olmadığı takdirde belediye veya mücavir alan sınırları içerisinde bulunmakla birlikte belediye hizmetlerinden yararlanması ve etrafının meskûn olması gerekir. Dosyada bulanan kanıt ve belgeler, Lahna Belediye Başkanlığının yazısı ve taşınmazın bilirkişi kurulu raporunda yazılı özellikleri dikkate alındığında, dava konusu taşınmazın arsa olarak kabulü ile Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılmak suretiyle değer biçilmesi gerekir.Bu durumda taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü emsal satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre değer biçilmek üzere yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak alınacak rapor sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken taşınmazı kapama fındık bahçesi olarak nitelendirip net gelirine göre değer belirleyen rapora itibar edilerek hüküm kurulması, Doğru görülmemiştir. Davacı idare ile davalı H.. K.. vd. vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 23/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.