MAHKEMESİ : Bakırköy 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 20/11/2014NUMARASI : 2013/63-2014/523Taraflar arasındaki imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacılar murisi payına takdir edilen karşılığın artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Z.. B.. yönünden reddine T.. D.. yönünden kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacılar ile davalılardan T.. D.. vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacılar murisi payına takdir edilen karşılığın artırılması istemine ilişkindir.Mahkemece Z.. B.. hakkındaki davanın reddine, T.. D.. aleyhine açılan davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ile davalı T.. D.. vekili tarafından temyiz edilmiştir. Bilirkişi incelemeleri yaptırılmıştır. Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak üstün ve eksik yönleri ile oranları belirtilmek suretiyle değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;1-) İmar uygulaması ve bedele dönüştürme işlemlerini yapan idarenin Z.. B.. olduğu ve diğer davalı T.. D..’nin bu idareden pay satın almak suretiyle taşınmaza malik olduğu gözetilerek, Z.. B.. hakkındaki davanın kabulüne, diğer davalı T.. D.. aleyhine açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, doğru olmadığı gibi,2-) 6487 sayılı Yasanın 21. Maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin; “2981 sayılı Kanuna göre yapılan imar uygulamalarından doğan ve ipotekle teminat altına alınanlarda dâhil olmak üzere her türlü alacak ve bedellerinin borçlu idarelerce ödenmesine” ilişkin usulü düzenleyen on ikinci Fıkrası Anayasanın 2, 35 ve 36. maddelerine aykırı görülerek iptal edilmiştir.Bu durumda; imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen ya da davacı lehine tesis edilen ipotek karşılığının arttırılması davalarında, 6487 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Yasaya eklenen geçici 6. Maddenin on ikinci fıkrasının uygulanması mümkün olmayıp nispi harç ve nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinden,Mahkeme kararının açıklanan nedenlerle davacılar vekili ile davalı T.. D.. vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda BOZULMASINA, temyiz edenlerden peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 24/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.