Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19757 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8324 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Sürmene Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 25/09/2013NUMARASI : 2013/128-2013/213Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı bedelinin tespiti ve bu hakkın TEDAŞ Genel Müdürlüğü adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü: - K A R A R –Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı bedelinin tespiti ve bu hakkın TEDAŞ Genel Müdürlüğü adına tescili istemine ilişkindir.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;1)Acele el koyma dosyasında alınan rapor ile hükme esas alınan 12.07.2013 tarihli bilirkişi kurulu raporunda, taşınmaz üzerinde bulunan yapıların sınıfı, yıpranma oranları ve belirlenen bedeller yönünden bariz fark bulunup bu çelişki giderilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması, 2)Dava konusu taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesinde parsel içinde bulunan evin Hüseyin Avni Ayar mirasçıları tarafından müşterek kullanıldığına dair şerh bulunduğundan, taşınmaz üzerinde bulunan yapının adı geçen kişiler tarafından yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre davaya dahil edilip taraf teşkili sağlanarak hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi, Kabule göre de; 3)Dava konusu taşınmazın kamulaştırma bedeli ile acele el koyma bedeli hüküm fıkrasında ayrı ayrı gösterilmeden, acele el koyma bedelinin mahsubundan sonra kalan fark bedelin kamulaştırma bedeli olarak tespitine karar verilmek suretiyle infazda tereddüte yol açılması,Doğru görülmemiştir.Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 03.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.